- tünd-qara
- прил. густо-чёрный (имеющий окраску густо-чёрного цвета). Tünd-qara ipək густо-чёрный шелк, tünd-qara saçlar густо-чёрные волосы
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tünd-qara
Смотреть что такое "tünd-qara" в других словарях:
tünd — sif. <fars.> 1. Rəngi açıq olmayan, qaraya yaxın olan, tutqun. Tünd paltar. Tünd rəng. // Qəliz, kəsif, tərkibində çoxlu miqdarda həll olmuş maddələr olan. Tünd qəhvə. Tünd məhlul. – Qüdrət xörəyini həris bir iştaha ilə cəld yeyib, üstündən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kömür — is. 1. Odunu yandırıb basdırmaqla alınan tünd qara rəngli bərk yanacaq. Kürəyə kömür qoymaq. Manqala kömür tökmək. Kömürü qızartmaq. – <Rüstəm kişi> . . samovara su tökməyə, kömür salmağa ərindi. M. İ.. Arvad samovarı çölə çıxartdı. Külünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapqara — sif. Tünd qara, zil qara. Qapqara kömür. Qapqara saç. Qapqara rəng. – <Südabənin> qapqara gözləri yenə şam kimi yandı. M. İ.. Qapqara tüstülər qalxır yuxarı. M. R.. Qapqara qaralmaq – tamamilə qara olmaq. Kosanın qırışıq sifəti saralmış,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləkə — is. 1. Ləkələyici bir şeyin səth üzərində buraxdığı iz. Qan ləkəsi. Yağ ləkəsi. Mürəkkəb ləkəsi. Paltarındakı ləkəni silmək. – <Eldar> sazın üstündə tünd qara ləkələri mənə göstərdi. M. Rz.. Yuyuldu, divarlara; Sıçramış qan ləkəsi. Ə. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zənci — is. <ər.> Tropik Afrikanın, dərisi tünd qara rəngdə olan yerli əhalisi və bu əhaliyə mənsub adam. Afrika zənciləri. – Bunlar zəncilərdən və afrikalılardan ibarət idi. M. S. O.. Öz ana vətənində ağızdolusu gülər; Rəngi qara, qəlbi ağ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mişkin — f. 1) müşk iyi verən; xoşiyli; 2) müşk rəngli; tünd qara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ortabablıq — is. Orta yaşda, orta vəziyyətdə olma. <İmanov> ortaboylu, bozumtul qısa saçlarını geri daramış, buğdayısifət, gözləri tünd qara, gülümsər bir kişi idi. M. Hüs.. Ortaboy ağ kəlağayılı bir qadın irəli yeridi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurum — 1. is. Qurmaq işi, quruluş. 2. is. 1. Sobaların, bacaların iç divarlarına yapışan, tüstüdən əmələ gələn qatranaoxşar kəsif maddə; his, duda, tüstü qarası. Buxarı qurum oldu; Yandıqca qurum oldu; Hamının bir dərdi var; Mənə çox zülüm oldu.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seçilən — f. sif. 1. Seçki nəticəsində seçilmiş. Seçilən namizədlər. // İs. mənasında. Akademiyaya seçilənlər. Seçilənlər arasında cavanlar çoxdur. 2. Nəzərə çarpan, fərqlənən, fərqləndirilən, başqalarından ayrılan. Firəngizin qaşları tünd qara deyildi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zil — 1. is. <fars.> 1. Musiqi alətlərinin ən yüksək tonu (bəm əksi). // sif. Beyindən gələn ən yüksək və nazik (səs haqqında). Zil səs. – Melodiya bir biri ilə qarşılıqlı münasibətdə olan ayrı ayrı səslərdən düzəlir. Bu səslər bir birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
